املیسم و فکلیسم

اولین کسی که واژه املیسم را به کار برد شریعتی بود. او املیسم را تعبیر به برداشتهای واپس گرا و ارتجاعی و بدفهمی متعارف از اسلام دانست. شریعتی در کنار واژه املیسم، کلمه فکلیسم رو بکار برد.  او این دو واژه را نه در مقابل هم، که در کنار هم بکار برد. و این دو واژه را همکار و هم هدف هم دونست.

روزگار شریعتی شاید روزگار اوج املیسم بود و جامعه کنونی هم ، به نوعی فراز و اوج فکلیسم. شریعتی، این دو اندیشه را یکسان و با هدف مشخص می پندارد. او در کلام و بیان هجو آمیزش، اقشاری از جامعه را به «فکلیسم‏» مورد طعن قرار می‏داد و این واژه را متقابلا در کنار «املیسم‏» که منظور برداشتهای واپس‏گرا و ارتجاعی و بدفهمی متعارف از اسلام بود قرار می‏داد. او نقش این هر دو را در لطمه به دین و جامعه ، یکسان میدانست. او قشر فکلی را مقصر در لطمه زدن به جامعه میدانست و گروه املان را عامل تخریب دین. و این دو را در یک راستا  در کنار هم همکار میدانست.
البته صحبت در این مقوله بسیار بوده که مجال بحث بیش از این در دو دقیقه نمیرود.

پ.ن
قابل توجه (اخوی یا همشیره ؟؟) تهانی. این چند کلام رو به خاطر فرمایش و سئوال شما در باب املیسم نوشتم. انشاءالله که مفید فایده بوده باشه.